Uzmanlar, çocuklara emel kavramını öğretmenin, onlara sağlıklı bir ömür rehberi sunmanın temel adımı olduğunu belirtiyor. Pekala, maksat kavramını çocuklarımıza nasıl aşılayabiliriz?
Amacın örnekle öğretilmesi
Çocuklara hedef öğretmenin en tesirli yolu, yalnızca onlara ne yapmaları gerektiğini söylemek değil, bu hedefi kendi hayatımızda göstermektir. Çocuklar gözlemci birer varlıklardır ve onları en çok etkileyen şey, söylediklerimiz değil, yaptıklarımızdır.
Bir ebeveyn olarak sevdiğimiz şeyleri tutkuyla yaparak onlara hedef dolu bir hayatın nasıl olduğunu gösterebiliriz. Çocuklarımız, bizim hayat biçimimizden etkilenerek kendi tutkularını keşfetme yüreğini bulurlar. Bu, onların da içsel bir motivasyon ve mana duygusu geliştirmelerine yardımcı olur.
Kendi tecrübelerini keşfetmelerine müsaade vermek
Amaç öğretmenin öbür bir yolu da, çocukların kendi tecrübeleriyle öğrenmelerine imkan tanımaktır. Deneyimsel öğrenme, çocuklara kendi kusurlarından ders çıkarmaları ve başarıyı keşfetmeleri için özgür bir alan sunar.
Onlara “doğru”yu öğretmek yerine, kendi seyahatlerini yapmalarını sağlayarak hedeflerini bulmalarını teşvik edebiliriz. Bu süreçte başarısızlık, öğrenmenin doğal bir modülüdür ve onlara başarısızlık endişesiyle değil, güçlü bir motivasyonla yaklaşmalarını öğretir.
Kendi gayelerini belirlemeleri için alan tanımak
Çocuklarımızın keyifli bir hayat sürebilmeleri için kendi maksatlarını ve gayelerini keşfetmeleri kritik kıymete sahiptir. Onlara, yalnızca bizlerin belirlediği yolları değil, kendi içsel rehberliklerini takip etmeleri için özgürlük tanımalıyız. Bir çocuk, yalnızca anne ve babasının söylediklerine nazaran değil, kendi tecrübeleriyle şekillendirdiği bir ömür hedefine sahip olduğunda daha güçlü ve özgüvenli olacaktır. Bu süreç, onlara pahalı bir hayat dersi sunar: “Kendi yolunu bulmak, her şeyin başıdır.”
Çocuklarımıza memnun bir hayat sunmanın anahtarı, onlara ne yapmaları gerektiğini söylemek yerine, onlara bunu nasıl bulacaklarını öğretmektir. Gayenin yalnızca anlatılacak bir kavram değil, yaşanarak öğrenilecek bir tecrübe olduğunu unutmamalıyız.
Ebeveyn olarak vazifemiz, çocuklarımızın bu süreci keşfetmeleri için onlara rehberlik etmek, lakin birebir vakitte özgür bırakmaktır. Onların hayatlarına istikamet verme değil, onlara istikamet bulmaları için alan tanıma sorumluluğumuz var.
